همین هفته‌ی پیش که داشتم برای عید برنامه‌ریزی می‌کردم و فکر می‌کردم چطور به این تکالیف سنگین برسم، با خودم گفتم «روی هفته‌ی دوم اصلا حساب نکن! هفته‌ی دوم طبق معمول، قرار است مریض باشی و کاری جز خواب از دستت برنخواهد آمد!» بعد هم کلی کیف کردم که امسال دیگر نگذاشم بیماری غافلگیرم کند!
که خب زهی خیال باطل! در ۴۸ ساعت گذشته، چیزی به جز سه سانتیمتر مکعب نان بربری، دو لیوان چای‌نبات و دو عدد سیب چیز دیگری بیش از چند دقیقه در این معده دوام نیاورده و از زیر سه لایه پتو در خدمت‌تان هستم:|
+ حلال کنید خلاصه.
+ قرار بود پست قبلی وبلاگ غمی هم به عنوان یکی از معدود پست‌های ی امیدوارکننده‌ی بیان اینجا لینک شود.اما دیگر موجود نیست.
درباره این سایت